Volgens Munch zelf was De Schreeuw een beeld dat hij schilderde om zijn ziel te vertegenwoordigen. In plaats van vast te houden aan de kunststijl van die tijd – dat wil zeggen, foto’s minutieus schilderen om de onderwerpen erin realistisch weer te geven – koos hij ervoor om een onrealistische stijl te gebruiken om zijn emoties te schilderen, in plaats van zich te concentreren op realisme en perfectionisme in zijn kunst.